S“Yeni darbeyi” bekliyordu ama geldiğinde bu darbe onu çok etkiledi. Bir zamanlar Adolf Hitler’in coşkulu bir destekçisi olan Hamburglu Luise Solmitz şok olmuştu. Kocası Friedrich Wilhelm’in Yahudi kökenli olduğunu bildiği için anti-Semitik ideoloji olan Nasyonal Sosyalizm’den yüz çevirmişti.
17 Ağustos 1938’de, son beş yılda yaşanan birçok ayrımcılığın ardından bir sonraki “darbe” geldi. Kısa bir süre sonra, 44 yaşındaki günlüğüne Çarşamba günü yayınlanan “Soyadı ve adların değiştirilmesine ilişkin yasanın uygulanmasına ilişkin ikinci yönetmelik” hakkında şunları yazdı: “Almanlar, bazı vatandaşlığa alınmış olanlar da dahil olmak üzere yalnızca Alman adları. Ama Yahudiler Yahudidir.” İlk adı Almanca olan kocasına daha önce şöyle demişti: “’Dikkat et, onları dikte ettiriyorlar!’ Ve böylece oldu.”
İftira belgesi: Alman Yahudilere kimlik kartı değil, üzerinde “J” bulunan “kimlik kartları” verildi
Kaynak: resim ittifakı / Winfried Rothermel
Alman “Yahudi politikası”nın bürokratik tonuyla, yeni düzenleme şöyleydi: “Yahudilere yalnızca, Reich İçişleri Bakanı’nın ilk isimlerin kullanımına ilişkin yayınladığı kılavuzda listelenen isimler verilebilir.” Kimdir? Nasyonal Sosyalist tanıma göre bir “Yahudi”nin başka bir adı varsa, en geç 1 Ocak 1939’a kadar resmi olarak başka bir adı benimsemesi gerekiyordu – ve herhangi bir ad değil, Luise Solmitz’in algısına göre “en korkunç, pek bilinmeyen, bazen aşağılayıcı isim”.
Çünkü bir başka yönerge, bundan sonra “erkeklerin” “İsrail ilk adını, kadınların ilk adını Sara” kullanması gerektiğini belirtiyordu. Buna ek olarak, aşağıdakiler de geçerliydi: “Ek ad her zaman yasal ve ticari ilişkilerde kullanılmalıdır.” Bu nedenle (“Nürnberg Yasaları”ndan bu yana Nazi ırksal çılgınlığında artık var olmayan) tüm Alman Yahudileri ofislere mektup yazmak zorunda kaldı. veya “İsrail” ile iş ortakları veya “Sara” imzalayın. Antetli kağıtlar buna göre değiştirilmeli, tatbikat işaretleri eklenmeliydi. Hedef kalıcıydı, evet: sonsuz ayrımcılık.
Hem yönetmeliğin hem de kılavuzun yazarı, Reich İçişleri Bakanlığı’ndaki Bakanlık görevlisi Hans Globke idi. Daha sonra 1953’ten 1963’e kadar on yıl boyunca Konrad Adenauer’in şansölye başkanı olduğu için, bu iki metin 21. yüzyıla kadar devam eden şiddetli bir tartışmanın parçası oldu. Aslında büyük ölçüde ayrımcı olan düzenlemeler Globke’yi Nazi ve Yahudi aleyhtarı olmakla suçluyor muydu? Ya da tam tersine, tüm isim verme meselelerinden resmi olarak sorumlu olan avukat, Yahudilerin siyasi olarak istenen damgalanmasının saçmalığını hafifletmeye mi çalıştı?
![Amerikalı tarihçi ve Holokost araştırmacısı Raul Hilberg, 28 Mayıs 1998'de Hannover'de Holokost üzerine bir konferans verdiği gün. Nasyonal Sosyalizmde Failler - İmha psikolojisi üzerine tutulmuş. [dpabilderarchiv]](https://img.welt.de/img/geschichte/mobile246942984/0532502577-ci102l-w1024/Raul-Hilberg.jpg)
Viyanalı tarihçi Raul Hilberg (1926’dan 2007’ye kadar) Holokost konusunda en büyük uzmanlardan biriydi.
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Nasyonal Sosyalist Yahudi politikasının toplu katliama kadar uzanan en önemli genel sunumu, Raul Hilberg’in ilk kez 1961’de İngilizce olarak yayınlanan ve o zamandan beri defalarca genişletilip güncellenen “Avrupalı Yahudilerin Yıkımı” adlı çalışmasıdır. Viyanalının 2007’de ölümünden 16 yıl sonra, ana eseri şimdi, uzun yayın tarihindeki tüm değişiklikleri özetleyen, Hilberg’in kendisine (Kaçmayı başaran) tanıtımlarla desteklenen, kesin bir Almanca baskısında yayınlandı. 1939’da 13 yaşında ABD) tarihçi Rene Schlott tarafından ve ilgili çevirmenlerin en önemlisi olan Christian Seeger tarafından Almanca baskısının bazen karıştırılan yayın tarihi (S. Fischer Verlag. 1472 sayfa, 98 avro).
Genç bir tarihçi olarak, 1950’lerin başlarında Hilberg, Yahudilere yönelik korkunç zulüm suçunun bürokratik yönünü analiz etmek için İskenderiye’de (ABD’nin Washington DC yakınlarındaki Virginia eyaleti) tutulan Alman bakanlığı dosyalarına erişimi kullandı. Bunu yaparken, önce gelecekteki kurbanları tanımlayan, sonra onları tecrit eden, sonra ekonomik hayattan dışlayan, zorunlu çalışmaya zorlayan ve sonunda onları Alman işgali altındaki Orta Doğu’daki imha merkezlerinde toplu katliamlara maruz bırakan aşamalı süreci tanıdı. Sürgün yoluyla Avrupa.
ayrıca oku
Globke tarafından yazılan isimlendirme yönetmeliği ve ilgili yönergeler, Nürnberg Yasaları tarafından “yabancı” olarak tanımlanan kişileri damgaladıkları için izolasyon düzeyine aitti. Bu dışlama şüphesiz Holokost yolunda önemli bir adımdı.
Bununla birlikte, Hilberg’in yazdığı gibi, Globke, tamamen “Almanlaştırıldıkları” için “popüler bilinçte” yabancı olarak görülmekten çoktan vazgeçmiş olan bazı İbranice isimleri “zorunlu olarak” görmezden gelmişti. 276 girişlik tipik “Yahudi isimleri” listesi erkekler için Adam, Daniel, David, Michael ve Raphael’i ve kadınlar için Anna, Deborah, Esther, Eva ve Ruth’u içermiyordu.
ayrıca oku
Globke, bu isimler yerine sözde Yahudi isimleri listesine pek çok “çarpıtma ve fantezi” eklemişti. Bu, bu düzenlemenin saçmalığını gösterme girişimi miydi? Kanıtlanamaz, ancak belirli bir olasılık varsayılabilir.
Raul Hilberg’in dosyaları araştırırken öğrendiği gibi, Yahudiler için isim seçimiyle Hitler bile ilgilenmişti. Aynı zamanda, Reich İçişleri Bakanlığı ve NSDAP’yi temsil eden Rudolf Hess’in ofisi, “Nürnberg Yasaları” anlamında, gelecekte zorunlu göbek adlarıyla damgalamanın “melezler” için de geçerli olup olmayacağını tartışıyorlardı. .
1 Ocak 1939’dan itibaren, tüm Alman Yahudileri de “İsrail” veya “Sara” ilk adlarını kullanmak zorunda kaldı.
Kaynak: resim ittifakı / akg-images
1923’ten beri Hitler destekçisi olan Nazi hükümetinin “kilise bakanı” Hanns Kerrl, “İsrail” ilk adının erkek Yahudiler için bir leke olarak karşı çıkmış ve onun yerine “Juda” yı önermişti. Çünkü, ikna olmuş Yahudi düşmanlığına göre, “İsrail” Yahudi geleneğinde “onursal bir isim” olarak kabul edilir. New York’ta çıkan Alman-Yahudi sürgün dergisi “Aufbau” Eylül 1938 sayısında bunu doğruladı: “Eğer bu kararnamenin çıkış nedeni bu kadar yaygın değilse, içeriğinde suçlanacak hiçbir şey yok: , İsrail ‘, ‘Tanrı’nın savaşçısı’ anlamına gelir ve ‘Sara’, ‘prenses’ anlamına gelir.”
Aslında, Globke’nin amiri, Reich İçişleri Bakanı Wilhelm Frick (1919’dan beri Nazi), aslında isme göre çok daha radikal bir ayrımcılık biçimini aklında tutuyordu: Nazi tanımına göre tüm Yahudilerin şöyle bir sonek eklemesini istiyordu: Soyadlarına “Judd”, “Jüd” veya “Itzig” eklenmelidir. Globke, “çift isimlerin temel istenmeyenliğine” atıfta bulunarak bunu engelledi. Bakanlıklar arası uzlaşma, o zamanlar empoze edilen göbek adıydı.
ayrıca oku
Globke, savaşın hemen sonrasındaki dönemden edindiği bilgilere göre, Berlin’deki Yahudi cemaatine hangi “tipik” Sami adlarının “özellikle saygı duyulan” olarak anlaşıldığını bile sordu – yanıt olarak “İsrail” veya “Sara” aldı. “İnşa”daki benzer, tamamen bağımsız ifade, bu temsilin teyidi olarak görülebilir. Ama zorunda değilsin.
Her halükarda, 17 Ağustos 1938 tarihli isim kararnamesinin ayrımcı karakteri devam ediyor.Bu arada, Raul Hilberg, yazarının genç Federal Cumhuriyet’teki kariyerine son derece eleştirel bir bakış attı ve şunları yazdı: “İçişleri Bakanlığından Hans Globke. Bir zamanlar Alman İmparatorluğu’ndaki tüm Yahudilere ‘İsrail’ ve ‘Sara’ adlarını veren, savaş sonrası Almanya’sında memur olmak için benzersiz fırsatlar buldu. Raul Hilberg gibi.
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Facebook’ta “Dünya Tarihi”ni de bulabilirsiniz. Bir beğeni bizi mutlu eder.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! Tarih – On dakikalık tarih”, WELT’in tarih podcast’idir. Her Pazartesi ve Perşembe zamanda bir yolculuğa çıkıyor ve tarihin sorularını yanıtlıyoruz. Podcast’e Spotify, Apple Podcasts, Deezer, Amazon Music ve diğerleri üzerinden veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla abone olun.
17 Ağustos 1938’de, son beş yılda yaşanan birçok ayrımcılığın ardından bir sonraki “darbe” geldi. Kısa bir süre sonra, 44 yaşındaki günlüğüne Çarşamba günü yayınlanan “Soyadı ve adların değiştirilmesine ilişkin yasanın uygulanmasına ilişkin ikinci yönetmelik” hakkında şunları yazdı: “Almanlar, bazı vatandaşlığa alınmış olanlar da dahil olmak üzere yalnızca Alman adları. Ama Yahudiler Yahudidir.” İlk adı Almanca olan kocasına daha önce şöyle demişti: “’Dikkat et, onları dikte ettiriyorlar!’ Ve böylece oldu.”
İftira belgesi: Alman Yahudilere kimlik kartı değil, üzerinde “J” bulunan “kimlik kartları” verildi
Kaynak: resim ittifakı / Winfried Rothermel
Alman “Yahudi politikası”nın bürokratik tonuyla, yeni düzenleme şöyleydi: “Yahudilere yalnızca, Reich İçişleri Bakanı’nın ilk isimlerin kullanımına ilişkin yayınladığı kılavuzda listelenen isimler verilebilir.” Kimdir? Nasyonal Sosyalist tanıma göre bir “Yahudi”nin başka bir adı varsa, en geç 1 Ocak 1939’a kadar resmi olarak başka bir adı benimsemesi gerekiyordu – ve herhangi bir ad değil, Luise Solmitz’in algısına göre “en korkunç, pek bilinmeyen, bazen aşağılayıcı isim”.
Çünkü bir başka yönerge, bundan sonra “erkeklerin” “İsrail ilk adını, kadınların ilk adını Sara” kullanması gerektiğini belirtiyordu. Buna ek olarak, aşağıdakiler de geçerliydi: “Ek ad her zaman yasal ve ticari ilişkilerde kullanılmalıdır.” Bu nedenle (“Nürnberg Yasaları”ndan bu yana Nazi ırksal çılgınlığında artık var olmayan) tüm Alman Yahudileri ofislere mektup yazmak zorunda kaldı. veya “İsrail” ile iş ortakları veya “Sara” imzalayın. Antetli kağıtlar buna göre değiştirilmeli, tatbikat işaretleri eklenmeliydi. Hedef kalıcıydı, evet: sonsuz ayrımcılık.
Hem yönetmeliğin hem de kılavuzun yazarı, Reich İçişleri Bakanlığı’ndaki Bakanlık görevlisi Hans Globke idi. Daha sonra 1953’ten 1963’e kadar on yıl boyunca Konrad Adenauer’in şansölye başkanı olduğu için, bu iki metin 21. yüzyıla kadar devam eden şiddetli bir tartışmanın parçası oldu. Aslında büyük ölçüde ayrımcı olan düzenlemeler Globke’yi Nazi ve Yahudi aleyhtarı olmakla suçluyor muydu? Ya da tam tersine, tüm isim verme meselelerinden resmi olarak sorumlu olan avukat, Yahudilerin siyasi olarak istenen damgalanmasının saçmalığını hafifletmeye mi çalıştı?
Viyanalı tarihçi Raul Hilberg (1926’dan 2007’ye kadar) Holokost konusunda en büyük uzmanlardan biriydi.
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Nasyonal Sosyalist Yahudi politikasının toplu katliama kadar uzanan en önemli genel sunumu, Raul Hilberg’in ilk kez 1961’de İngilizce olarak yayınlanan ve o zamandan beri defalarca genişletilip güncellenen “Avrupalı Yahudilerin Yıkımı” adlı çalışmasıdır. Viyanalının 2007’de ölümünden 16 yıl sonra, ana eseri şimdi, uzun yayın tarihindeki tüm değişiklikleri özetleyen, Hilberg’in kendisine (Kaçmayı başaran) tanıtımlarla desteklenen, kesin bir Almanca baskısında yayınlandı. 1939’da 13 yaşında ABD) tarihçi Rene Schlott tarafından ve ilgili çevirmenlerin en önemlisi olan Christian Seeger tarafından Almanca baskısının bazen karıştırılan yayın tarihi (S. Fischer Verlag. 1472 sayfa, 98 avro).
Genç bir tarihçi olarak, 1950’lerin başlarında Hilberg, Yahudilere yönelik korkunç zulüm suçunun bürokratik yönünü analiz etmek için İskenderiye’de (ABD’nin Washington DC yakınlarındaki Virginia eyaleti) tutulan Alman bakanlığı dosyalarına erişimi kullandı. Bunu yaparken, önce gelecekteki kurbanları tanımlayan, sonra onları tecrit eden, sonra ekonomik hayattan dışlayan, zorunlu çalışmaya zorlayan ve sonunda onları Alman işgali altındaki Orta Doğu’daki imha merkezlerinde toplu katliamlara maruz bırakan aşamalı süreci tanıdı. Sürgün yoluyla Avrupa.
ayrıca oku
Globke tarafından yazılan isimlendirme yönetmeliği ve ilgili yönergeler, Nürnberg Yasaları tarafından “yabancı” olarak tanımlanan kişileri damgaladıkları için izolasyon düzeyine aitti. Bu dışlama şüphesiz Holokost yolunda önemli bir adımdı.
Bununla birlikte, Hilberg’in yazdığı gibi, Globke, tamamen “Almanlaştırıldıkları” için “popüler bilinçte” yabancı olarak görülmekten çoktan vazgeçmiş olan bazı İbranice isimleri “zorunlu olarak” görmezden gelmişti. 276 girişlik tipik “Yahudi isimleri” listesi erkekler için Adam, Daniel, David, Michael ve Raphael’i ve kadınlar için Anna, Deborah, Esther, Eva ve Ruth’u içermiyordu.
ayrıca oku
Globke, bu isimler yerine sözde Yahudi isimleri listesine pek çok “çarpıtma ve fantezi” eklemişti. Bu, bu düzenlemenin saçmalığını gösterme girişimi miydi? Kanıtlanamaz, ancak belirli bir olasılık varsayılabilir.
Raul Hilberg’in dosyaları araştırırken öğrendiği gibi, Yahudiler için isim seçimiyle Hitler bile ilgilenmişti. Aynı zamanda, Reich İçişleri Bakanlığı ve NSDAP’yi temsil eden Rudolf Hess’in ofisi, “Nürnberg Yasaları” anlamında, gelecekte zorunlu göbek adlarıyla damgalamanın “melezler” için de geçerli olup olmayacağını tartışıyorlardı. .
1 Ocak 1939’dan itibaren, tüm Alman Yahudileri de “İsrail” veya “Sara” ilk adlarını kullanmak zorunda kaldı.
Kaynak: resim ittifakı / akg-images
1923’ten beri Hitler destekçisi olan Nazi hükümetinin “kilise bakanı” Hanns Kerrl, “İsrail” ilk adının erkek Yahudiler için bir leke olarak karşı çıkmış ve onun yerine “Juda” yı önermişti. Çünkü, ikna olmuş Yahudi düşmanlığına göre, “İsrail” Yahudi geleneğinde “onursal bir isim” olarak kabul edilir. New York’ta çıkan Alman-Yahudi sürgün dergisi “Aufbau” Eylül 1938 sayısında bunu doğruladı: “Eğer bu kararnamenin çıkış nedeni bu kadar yaygın değilse, içeriğinde suçlanacak hiçbir şey yok: , İsrail ‘, ‘Tanrı’nın savaşçısı’ anlamına gelir ve ‘Sara’, ‘prenses’ anlamına gelir.”
Aslında, Globke’nin amiri, Reich İçişleri Bakanı Wilhelm Frick (1919’dan beri Nazi), aslında isme göre çok daha radikal bir ayrımcılık biçimini aklında tutuyordu: Nazi tanımına göre tüm Yahudilerin şöyle bir sonek eklemesini istiyordu: Soyadlarına “Judd”, “Jüd” veya “Itzig” eklenmelidir. Globke, “çift isimlerin temel istenmeyenliğine” atıfta bulunarak bunu engelledi. Bakanlıklar arası uzlaşma, o zamanlar empoze edilen göbek adıydı.
ayrıca oku
Globke, savaşın hemen sonrasındaki dönemden edindiği bilgilere göre, Berlin’deki Yahudi cemaatine hangi “tipik” Sami adlarının “özellikle saygı duyulan” olarak anlaşıldığını bile sordu – yanıt olarak “İsrail” veya “Sara” aldı. “İnşa”daki benzer, tamamen bağımsız ifade, bu temsilin teyidi olarak görülebilir. Ama zorunda değilsin.
Her halükarda, 17 Ağustos 1938 tarihli isim kararnamesinin ayrımcı karakteri devam ediyor.Bu arada, Raul Hilberg, yazarının genç Federal Cumhuriyet’teki kariyerine son derece eleştirel bir bakış attı ve şunları yazdı: “İçişleri Bakanlığından Hans Globke. Bir zamanlar Alman İmparatorluğu’ndaki tüm Yahudilere ‘İsrail’ ve ‘Sara’ adlarını veren, savaş sonrası Almanya’sında memur olmak için benzersiz fırsatlar buldu. Raul Hilberg gibi.
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Facebook’ta “Dünya Tarihi”ni de bulabilirsiniz. Bir beğeni bizi mutlu eder.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! Tarih – On dakikalık tarih”, WELT’in tarih podcast’idir. Her Pazartesi ve Perşembe zamanda bir yolculuğa çıkıyor ve tarihin sorularını yanıtlıyoruz. Podcast’e Spotify, Apple Podcasts, Deezer, Amazon Music ve diğerleri üzerinden veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla abone olun.