ZRaporların birçoğu tamamen yanlıştı. 1964 yazının sonlarında ve sonbaharın başlarında, çeşitli Avrupa gazeteleri Kongo’daki Alman çatışmasıyla ilgili makaleler yayınladı. Fransa’nın önde gelen sol medya kuruluşu “Le Monde”, 7 Eylül’de işleri başlattı – Paris gazetesi şu manşeti taşıyordu: “Un ancien officier Nazi dirige les mercenaires” (çeviri: “Eski bir Nazi subayı paralı askerlere komuta ediyor”) . ). İkinci Dünya Savaşı’nda Doğu Cephesinde üç kez yaralanan ve bunun için Demir Haç ile ödüllendirilen bir “Kaptan Mueller”.
Yaklaşık iki hafta sonra, Almanya’nın önde gelen sol medyası “Spiegel” hikayeye dahil oldu. 23 Eylül 1964 tarihli, 39/64. sayı şöyle diyordu: “Büyük Almanya’daki SS üyesi ve 1. Sınıf Demir Haç madalyası sahibi olan 46 yaşındaki Siegfried Müller, Güney Afrika’daki askere alma ofisine ilk gönüllülerden biri olarak rapor verdi. Kongo Başbakanı Moise Tshombé adına isyancılara karşı savaşan beyaz paralı asker kuvveti. SS-Müller hemen kaptanlığa terfi etti.” 7 Ekim 1964 tarihli SPD gazetesi “Vorwärts”ta Müller’e Siegfried yerine “Wolfgang” adı verildi.
Beyaz paralı askerler Ekim 1964’te Kongo’daki Bumba şehrine doğru ilerliyor
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Bu sırada “Stern” muhabiri Gerd Heidemann, Siegfried Müller’i arıyordu. 19 Eylül’de Kongo’nun başkenti Leopoldville’e indi. Düz ve kıvrımlı her türlü yolu kullanarak, sekiz gün içinde Orta Afrika devletinin 600 kilometre kuzeydoğusundaki paralı askerlerin kampına ulaşmayı başardı. “Kommando 52” adlı birliğin savaş günlüğünde 27 Eylül’de şöyle yazıyordu: “Alman dergisi ‘Der Stern’den bir basın muhabiri Heidemann geldi.”
Tüm zamanların en ünlü Alman paralı askeri olan “Kongo-Müller”in medya kariyeri böyle başladı; yabancı lejyoner ve kiralık savaşçı Rolf Steiner bile buna ayak uyduramadı. Bochum Üniversitesi’nden tarihçi Christian Bunnenberg, “Bir Alman Paralı Asker Kariyeri” konulu çalışmasında, Müller’in başlangıçta hataları ve abartıları düzeltmeye çalıştığını belirtti.
Bunnenberg, “Spiegel” belgelerinde Siegfried Müller’in haberdeki hatalara, yani yaşı ve SS üyeliği iddialarına dikkat çektiği ve düzeltilmesini istediği bir kartpostal buldu. 1965’teki ilk sayısında “Spiegel”, Müller’in editöre yazdığı bir mektubu yayınladı: “Ormandan yeni gelirken, ‘Spiegel’ yüzümün önünde duruyor. Yazdıklarının bazıları tamamen doğru değil ama bunu tam olarak nasıl değerlendireceksin?”
ayrıca oku
Bazı gazetecilere göre hikayenin ciddi bir şekilde tanımlanamayacak kadar çok çekici unsuru vardı. Heidemann, Kasım 1964’te “Stern”de çıkan üç bölümlük “Landsknechts Caddesinde” dizisiyle standardı belirledi. Siegfried Müller, Hamburg savaş muhabirinin kamerası önünde kendisini genellikle göğsünde Demir Haç veya bir kafatasıyla etkili bir şekilde sundu.
Siegfried Müller, neredeyse her durumda Birinci Sınıf Demir Haç olan Dünya Savaşı Madalyasını taktı.
Kaynak: Picture Alliance / La Galerie – Versal Fotoğraf
Öne çıkmanın sonuçları beklenmedikti; En azından Müller’in kısa bir süre sonra çeşitli gazetelere yazdığı mektuplarda böyle iddia ettiği ortaya çıktı. Açıklamada şunlar yazıyordu: “Kaptan Müller’in Avrupalı olduğu ve Kongo’da askeri olarak aktif olduğu söylentileri açıkça duyuluyor. Sonuç: savaşa gitmek isteyenlerden gelen çeşitli mektuplar. Şu andaki politika şu: Federal Cumhuriyetçiler kendi uçak biletlerinin parasını ödüyorlar ve eğer şanslılarsa burada işe alınacaklar.” Alternatif olarak “Brüksel’deki bir pozisyona” atıfta bulunarak “bu pozisyon hakkında bilgi” sağlayabileceğini söyledi. Kongo’daki askeri iş piyasasındaki durum.” . Siegfried Müller kötü niyetli bir şekilde sözlerini şöyle tamamladı: “Umarım bu özel mesajla Federal Almanya Cumhuriyeti’nden gelen mektup akışını durdurabilirim.”
Halkın ilgisine olan açlığı o kadar büyüktü ki, pek de iyi yapılmayan bir tuzağa düştü. Batı Almanya ve uluslararası medyanın savaşçı bir tavırla resmettiği paralı asker, SED propagandasının da ilgisini çekti. “Yeni Almanya”, “Kongo-Müller” hikâyesine girdi ve kendi portresini kullanarak Federal Cumhuriyeti “Bonn militarizmiyle” suçladı.
ayrıca oku
Bu da iki Doğu Almanya propaganda film yapımcısının dinlenmesine izin vermedi. Doğu Almanya Devlet Güvenlik Bakanlığı ile resmi işbirliği yapan Walter Heynowski ve Stasi’ye IMS “Gerhard” olarak kayıtlı Gerhard Scheumann bir darbe hazırladı. Batı Alman kameramanları Peter Hellmich (Stasi onu “soğukkanlı ve coşkulu” bir IM “Porsuk” olarak övüyordu) Gerd Heidemann’ı Kongo’daki film malzemelerinin yanı sıra fotoğraflar ve kaset kayıtları konusunda ikna etmişti. İki Doğu Almanya propagandacısı bu ve diğer materyallerden yola çıkarak Kongo’daki paralı askerlerin “Bonn’un lütfuyla” çalıştığını iddia eden “Kommando 52” filmini bir araya getirdi.
“Kommando 52”nin Doğu Almanya’daki galasından kısa bir süre önce Siegfried Müller tuzağa düştü: 1965’in başından beri Almanya’daydı ve Peter Hellmich onu Kasım ayında Münih’te kamera önünde röportaj vermeye ikna etti. O yılın 10’u. Heynowski ve Scheumann, devletin (ve elbette Stasi’nin) onayıyla SED diktatörlüğünden bu amaç için özel olarak seyahat ettiler. Doğu Almanya tarzı bir belgesel film olan “faşist süper adamı gücünün zirvesinde” göstermek istediler.
“Kongo-Müller” hakkındaki propaganda filmi kitabının kapağı
Kaynak: Kellerhoff arşivi
Dört saatlik görüşme öncesinde ve sırasında Pernod fena halde tükenmişti ve Müller giderek sarhoş olmaya başlamıştı. “Der Spiegel” daha sonra konuşmayı “içki itirafı” olarak tanımladı. Başlangıçta dostça sorularla olay yerine getirilen Müller, öfkeyle konuştu ve deneyimli bir askeri stratejist gibi davrandı. Sonunda Scheumann, oldukça basit paralı askerin istendiği gibi yanıtladığı hileli sorular sordu.
Röportajın sonucu olarak, 1966 yılında Doğu Almanya’da gösterime giren “Gülen Adam” filminin berbat bir eser olduğu ortaya çıktı. Film tarihçisi Matthias Steinle şu değerlendirmeyi yaptı: “Müller, Doğu Almanya belgeselcilerinin düşmanın (kendilerinin ve karşı tarafın görüntülerinin yanı sıra) görüntülerinin Batı Alman bir temsilci tarafından onaylanması için tam olarak ihtiyaç duyduğu kişiydi.”
ayrıca oku
Bununla karşılaştırıldığında “Kongo Değirmeni”nin gerçek hikayesi mütevazı kalıyordu. Ekim 1920’nin sonunda Oder’in doğusundaki Crossen’de doğdu. İlkokulu ve ardından çeşitli liseleri okudu. 1933’ten beri Hitler Gençliği’nin bir üyesi olan Müller, zorunlu çalışma hizmetini 1938/39’da tamamladı ve hemen ardından Wehrmacht’a askere alındı. Topçu eğitimi aldı ve 22 Haziran 1941’den itibaren Doğu Cephesinde konuşlandırılan 168. Piyade Tümeni’ne ait olan 248. Topçu Alayı’nda görev yaptı.
Müller ilk kez Mayıs 1942’de yaralandı, ancak Haziran ayında bir eğitim kursuna katılmaya başladı. Mart 1943’te Stalingrad’dan sonra yeniden kurulan 87. Topçu Alayı’na, ardından da tank avcılarına katıldı ve burada 1 Aralık 1943’te astsubaylığa terfi etti. Aynı zamanda, İkinci Dünya Savaşı sırasında yaklaşık altı Wehrmacht askerinden birine verilen bir ödül olan İkinci Sınıf Demir Haç ödülünü de aldı.
İkinci Wellt Savaşı’ndan kalma madalyasını gururla taktı: Müller (sağda), Eylül 1964’te Katanga’daki Kamina askeri kampında.
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Mayıs 1944’te bir bayrak öğrencisi olarak atandı, yani. astsubay olarak tanındı – Müller, tabiri caizse, astsubay kariyerinden “yan katılımcı” idi. Başka bir yaranın ardından başka bir yol izledi ve Şubat 1945’te Birinci Sınıf Demir Haç ödülüne layık görüldü. Bu, Müller’in Heidemann’ın fotoğraflarında gururla taktığı madalyaydı, çünkü Wehrmacht’taki yaklaşık 60 askerden yalnızca biri bu ödülü alabildi. Mart 1945’te Müller esir alındı ve 1948’e kadar orada kaldı; bu onun yaşındaki bir asker için normal bir durumdu.
Daha sonra ABD Ordusu’nda güvenlik görevlisi olarak çalıştı ve zaman zaman beş Alman’a kadar komuta etti. Yeniden silahlanma aşamasında, bir tank avcısı olarak ön saflardaki deneyimini yeni Bundeswehr’e katılmak için kullanmaya çalıştı ancak başarısız oldu. 1962’de eşi Elfriede ve kızlarıyla birlikte Güney Afrika’ya göç etti.
ayrıca oku
Buradan paralı asker olarak kaydoldu ve Ağustos 1964’te Kongo’ya geldi. Siegfried Müller ilk kez burada subay görevini üstlendi. Ancak başarısı halkın ilgisiyle orantısızdı. Komutası altındaki bir Alman paralı asker onun “insanlar hakkındaki bilgisine” övgüde bulundu ancak aynı zamanda Müller’in “kararlarına pek güvenmediğini” de belirtti: “Sanırım bu görev için çok yaşlı. Ve o bir lider olmayabilir.”
Şubat 1965’teki başarısız bir görevin ardından Müller sözleşmesini uzatmadı ve Güney Afrika’ya döndü. Orada, aslında borçlu olduğu on aylık maaşın yalnızca beşini aldığından şikayetçi oldu. Kasım 1965’te Almanya’daydı ve Heynowski ile Scheumann’ın tuzağına düştü. Ama esas olarak Johannesburg yakınlarında yaşamaya devam etti. Kongo’da geçirdiği aylardan sonra Müller artık paralı asker olarak çalışmıyordu. Nisan 1983’te 62 yaşında Güney Afrika’da öldü.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Facebook’ta “Dünya Tarihi”ni de bulabilirsiniz. Bir beğeni bekliyoruz.
Yaklaşık iki hafta sonra, Almanya’nın önde gelen sol medyası “Spiegel” hikayeye dahil oldu. 23 Eylül 1964 tarihli, 39/64. sayı şöyle diyordu: “Büyük Almanya’daki SS üyesi ve 1. Sınıf Demir Haç madalyası sahibi olan 46 yaşındaki Siegfried Müller, Güney Afrika’daki askere alma ofisine ilk gönüllülerden biri olarak rapor verdi. Kongo Başbakanı Moise Tshombé adına isyancılara karşı savaşan beyaz paralı asker kuvveti. SS-Müller hemen kaptanlığa terfi etti.” 7 Ekim 1964 tarihli SPD gazetesi “Vorwärts”ta Müller’e Siegfried yerine “Wolfgang” adı verildi.
Beyaz paralı askerler Ekim 1964’te Kongo’daki Bumba şehrine doğru ilerliyor
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Bu sırada “Stern” muhabiri Gerd Heidemann, Siegfried Müller’i arıyordu. 19 Eylül’de Kongo’nun başkenti Leopoldville’e indi. Düz ve kıvrımlı her türlü yolu kullanarak, sekiz gün içinde Orta Afrika devletinin 600 kilometre kuzeydoğusundaki paralı askerlerin kampına ulaşmayı başardı. “Kommando 52” adlı birliğin savaş günlüğünde 27 Eylül’de şöyle yazıyordu: “Alman dergisi ‘Der Stern’den bir basın muhabiri Heidemann geldi.”
Tüm zamanların en ünlü Alman paralı askeri olan “Kongo-Müller”in medya kariyeri böyle başladı; yabancı lejyoner ve kiralık savaşçı Rolf Steiner bile buna ayak uyduramadı. Bochum Üniversitesi’nden tarihçi Christian Bunnenberg, “Bir Alman Paralı Asker Kariyeri” konulu çalışmasında, Müller’in başlangıçta hataları ve abartıları düzeltmeye çalıştığını belirtti.
Bunnenberg, “Spiegel” belgelerinde Siegfried Müller’in haberdeki hatalara, yani yaşı ve SS üyeliği iddialarına dikkat çektiği ve düzeltilmesini istediği bir kartpostal buldu. 1965’teki ilk sayısında “Spiegel”, Müller’in editöre yazdığı bir mektubu yayınladı: “Ormandan yeni gelirken, ‘Spiegel’ yüzümün önünde duruyor. Yazdıklarının bazıları tamamen doğru değil ama bunu tam olarak nasıl değerlendireceksin?”
ayrıca oku
Bazı gazetecilere göre hikayenin ciddi bir şekilde tanımlanamayacak kadar çok çekici unsuru vardı. Heidemann, Kasım 1964’te “Stern”de çıkan üç bölümlük “Landsknechts Caddesinde” dizisiyle standardı belirledi. Siegfried Müller, Hamburg savaş muhabirinin kamerası önünde kendisini genellikle göğsünde Demir Haç veya bir kafatasıyla etkili bir şekilde sundu.
Siegfried Müller, neredeyse her durumda Birinci Sınıf Demir Haç olan Dünya Savaşı Madalyasını taktı.
Kaynak: Picture Alliance / La Galerie – Versal Fotoğraf
Öne çıkmanın sonuçları beklenmedikti; En azından Müller’in kısa bir süre sonra çeşitli gazetelere yazdığı mektuplarda böyle iddia ettiği ortaya çıktı. Açıklamada şunlar yazıyordu: “Kaptan Müller’in Avrupalı olduğu ve Kongo’da askeri olarak aktif olduğu söylentileri açıkça duyuluyor. Sonuç: savaşa gitmek isteyenlerden gelen çeşitli mektuplar. Şu andaki politika şu: Federal Cumhuriyetçiler kendi uçak biletlerinin parasını ödüyorlar ve eğer şanslılarsa burada işe alınacaklar.” Alternatif olarak “Brüksel’deki bir pozisyona” atıfta bulunarak “bu pozisyon hakkında bilgi” sağlayabileceğini söyledi. Kongo’daki askeri iş piyasasındaki durum.” . Siegfried Müller kötü niyetli bir şekilde sözlerini şöyle tamamladı: “Umarım bu özel mesajla Federal Almanya Cumhuriyeti’nden gelen mektup akışını durdurabilirim.”
Halkın ilgisine olan açlığı o kadar büyüktü ki, pek de iyi yapılmayan bir tuzağa düştü. Batı Almanya ve uluslararası medyanın savaşçı bir tavırla resmettiği paralı asker, SED propagandasının da ilgisini çekti. “Yeni Almanya”, “Kongo-Müller” hikâyesine girdi ve kendi portresini kullanarak Federal Cumhuriyeti “Bonn militarizmiyle” suçladı.
ayrıca oku
Bu da iki Doğu Almanya propaganda film yapımcısının dinlenmesine izin vermedi. Doğu Almanya Devlet Güvenlik Bakanlığı ile resmi işbirliği yapan Walter Heynowski ve Stasi’ye IMS “Gerhard” olarak kayıtlı Gerhard Scheumann bir darbe hazırladı. Batı Alman kameramanları Peter Hellmich (Stasi onu “soğukkanlı ve coşkulu” bir IM “Porsuk” olarak övüyordu) Gerd Heidemann’ı Kongo’daki film malzemelerinin yanı sıra fotoğraflar ve kaset kayıtları konusunda ikna etmişti. İki Doğu Almanya propagandacısı bu ve diğer materyallerden yola çıkarak Kongo’daki paralı askerlerin “Bonn’un lütfuyla” çalıştığını iddia eden “Kommando 52” filmini bir araya getirdi.
“Kommando 52”nin Doğu Almanya’daki galasından kısa bir süre önce Siegfried Müller tuzağa düştü: 1965’in başından beri Almanya’daydı ve Peter Hellmich onu Kasım ayında Münih’te kamera önünde röportaj vermeye ikna etti. O yılın 10’u. Heynowski ve Scheumann, devletin (ve elbette Stasi’nin) onayıyla SED diktatörlüğünden bu amaç için özel olarak seyahat ettiler. Doğu Almanya tarzı bir belgesel film olan “faşist süper adamı gücünün zirvesinde” göstermek istediler.
“Kongo-Müller” hakkındaki propaganda filmi kitabının kapağı
Kaynak: Kellerhoff arşivi
Dört saatlik görüşme öncesinde ve sırasında Pernod fena halde tükenmişti ve Müller giderek sarhoş olmaya başlamıştı. “Der Spiegel” daha sonra konuşmayı “içki itirafı” olarak tanımladı. Başlangıçta dostça sorularla olay yerine getirilen Müller, öfkeyle konuştu ve deneyimli bir askeri stratejist gibi davrandı. Sonunda Scheumann, oldukça basit paralı askerin istendiği gibi yanıtladığı hileli sorular sordu.
Röportajın sonucu olarak, 1966 yılında Doğu Almanya’da gösterime giren “Gülen Adam” filminin berbat bir eser olduğu ortaya çıktı. Film tarihçisi Matthias Steinle şu değerlendirmeyi yaptı: “Müller, Doğu Almanya belgeselcilerinin düşmanın (kendilerinin ve karşı tarafın görüntülerinin yanı sıra) görüntülerinin Batı Alman bir temsilci tarafından onaylanması için tam olarak ihtiyaç duyduğu kişiydi.”
ayrıca oku
Bununla karşılaştırıldığında “Kongo Değirmeni”nin gerçek hikayesi mütevazı kalıyordu. Ekim 1920’nin sonunda Oder’in doğusundaki Crossen’de doğdu. İlkokulu ve ardından çeşitli liseleri okudu. 1933’ten beri Hitler Gençliği’nin bir üyesi olan Müller, zorunlu çalışma hizmetini 1938/39’da tamamladı ve hemen ardından Wehrmacht’a askere alındı. Topçu eğitimi aldı ve 22 Haziran 1941’den itibaren Doğu Cephesinde konuşlandırılan 168. Piyade Tümeni’ne ait olan 248. Topçu Alayı’nda görev yaptı.
Müller ilk kez Mayıs 1942’de yaralandı, ancak Haziran ayında bir eğitim kursuna katılmaya başladı. Mart 1943’te Stalingrad’dan sonra yeniden kurulan 87. Topçu Alayı’na, ardından da tank avcılarına katıldı ve burada 1 Aralık 1943’te astsubaylığa terfi etti. Aynı zamanda, İkinci Dünya Savaşı sırasında yaklaşık altı Wehrmacht askerinden birine verilen bir ödül olan İkinci Sınıf Demir Haç ödülünü de aldı.
İkinci Wellt Savaşı’ndan kalma madalyasını gururla taktı: Müller (sağda), Eylül 1964’te Katanga’daki Kamina askeri kampında.
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Mayıs 1944’te bir bayrak öğrencisi olarak atandı, yani. astsubay olarak tanındı – Müller, tabiri caizse, astsubay kariyerinden “yan katılımcı” idi. Başka bir yaranın ardından başka bir yol izledi ve Şubat 1945’te Birinci Sınıf Demir Haç ödülüne layık görüldü. Bu, Müller’in Heidemann’ın fotoğraflarında gururla taktığı madalyaydı, çünkü Wehrmacht’taki yaklaşık 60 askerden yalnızca biri bu ödülü alabildi. Mart 1945’te Müller esir alındı ve 1948’e kadar orada kaldı; bu onun yaşındaki bir asker için normal bir durumdu.
Daha sonra ABD Ordusu’nda güvenlik görevlisi olarak çalıştı ve zaman zaman beş Alman’a kadar komuta etti. Yeniden silahlanma aşamasında, bir tank avcısı olarak ön saflardaki deneyimini yeni Bundeswehr’e katılmak için kullanmaya çalıştı ancak başarısız oldu. 1962’de eşi Elfriede ve kızlarıyla birlikte Güney Afrika’ya göç etti.
ayrıca oku
Buradan paralı asker olarak kaydoldu ve Ağustos 1964’te Kongo’ya geldi. Siegfried Müller ilk kez burada subay görevini üstlendi. Ancak başarısı halkın ilgisiyle orantısızdı. Komutası altındaki bir Alman paralı asker onun “insanlar hakkındaki bilgisine” övgüde bulundu ancak aynı zamanda Müller’in “kararlarına pek güvenmediğini” de belirtti: “Sanırım bu görev için çok yaşlı. Ve o bir lider olmayabilir.”
Şubat 1965’teki başarısız bir görevin ardından Müller sözleşmesini uzatmadı ve Güney Afrika’ya döndü. Orada, aslında borçlu olduğu on aylık maaşın yalnızca beşini aldığından şikayetçi oldu. Kasım 1965’te Almanya’daydı ve Heynowski ile Scheumann’ın tuzağına düştü. Ama esas olarak Johannesburg yakınlarında yaşamaya devam etti. Kongo’da geçirdiği aylardan sonra Müller artık paralı asker olarak çalışmıyordu. Nisan 1983’te 62 yaşında Güney Afrika’da öldü.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Facebook’ta “Dünya Tarihi”ni de bulabilirsiniz. Bir beğeni bekliyoruz.