Ökaraciğer Berben sadece Iris Berben'in oğlu değil, aynı zamanda bu hafta en büyük Alman film şirketi Constantin'in yeni patronu oluyor. Halihazırda 125 film üretti ve her zaman yeni materyaller ve yazarlar arıyor.
Yıllardır yazar Ferdinand von Schirach'ı tecavüz iddiasıyla ilgili davalarda gerçeği bulma konusundaki çelişkiler hakkında bir yazı yazması konusunda teşvik ediyordu. Schirach bundan hoşlanmadı.
Ardından Berben, son bir umut olarak Schirach'a “Daha iyisini yapabilirsin!” sloganıyla meydan okuma olarak konuyla ilgili bir İngiliz televizyon dizisinin bağlantısını gönderdi. Birkaç gün sonra Schirach aradı ve şunları söyledi: “Ben yazıyorum kitap.”
ayrıca oku
Sonuç şu” diyor. Diyor”. Hatta Schirach, başlangıçta görünmez bir ses olarak filmin içine giriyor ve sonunda tekrar çıkıyor. Daha sonra üst düzey yönetici Christian Thiede'nin eski sevgilisi Katharina Schlüter'e tecavüz edip etmediğinin açıklığa kavuşturulması gereken 100 dakikalık duruşmayı izledik.
Sanıklar, savcılar, avukatlar ve tanıklar için tanıdık düzene sahip bir mahkeme salonu bulunmaktadır. Ancak olayla ilgili herhangi bir geri dönüş yok çünkü yönetmen Matti Geschonneck bunu nasıl sahnelemiş olursa olsun, bunu resimlerle göstermek erkeğin veya kadının tarafını tutacaktır. İzleyici mahkeme salonundaki duruşmalardan daha fazlasını bilirdi.
Toplantı odasına bakış: Film “Diyor. Diyor”
Kaynak: Julia Terjung/ZDF
Ancak bu, Schirach'ın amaçladığı şeyle çelişirdi: İzleyiciye gerçeği bulmaları için duruşma sırasında öğrendikleri dışında herhangi bir ipucu verilmemeliydi. Çoğu zaman Schirach'ta olduğu gibi bu, bağımsız kararlar almaya yönelik bir davettir: Biz yargıç ve jüriyiz. Ancak bu sefer, sekiz yıl önce “Terör” olayında yaptığımız gibi, sonuca oy vermemize izin verilmiyor.
Elbette, avukatlık yapan ve başarılı bir oyun yazarı olan Schirach'ın “She Says”da biraz şekerlemesi var. “Yerleşik” diyor, bu da bizi 100 dakika boyunca meşgul ediyor. Her şeyden önce, Matthias Brandt'ın canlandırdığı müdahil davacının temsilcisi var ve o, kendini tanıtmaya büyük ihtiyaç duyan, kibirli, kendini beğenmiş, alaycı avukat tanrılardan biri gibi davranıyor. Onun muadili, bir zamanlar ofisinde çalışmaya başlayan genç bir kadın – Henriette Confurius – ve ona karşı davranışlarında erkek kibirini kesinlikle sezebiliyoruz; ikisi özel giyiniyor” diyor. Diyor.”
ayrıca oku
Yeni Schirach böyle olacak
Schirach'ın kurgusunun bir kısmı sanığın bir kadın tarafından temsil edilmesidir; Savunmanın akıllıca bir hamlesi, ancak bu, film boyunca karmaşık ilişkilerin ortaya çıktığı birçok gerilim filminin aksine, burada daha fazla komplikasyona yol açmıyor. “Diyor. “Diyor ki” bir Hollywood gerilim filmi değil, çok ciddi bir Alman televizyon filmi ve bu ayıklık, büyük gösteriden bu feragat onun en büyük gücü.
Mahkeme salonu dramaları, en azından klasik “The Twelve Jüri Üyesi”nden bu yana başlı başına küçük bir tür olmuştur. Beklenmedik bakış açıları, iyi zamanlanmış açıklamalar ve son dakika tanıkları sayesinde başarılı oluyorlar. Schirach tüm bunları akıllıca birleştirdi.
Herşeyini kaybetmiş bir kadın
Ayrıca seyircinin sempatisini mükemmel bir şekilde yönlendirdiğini de kanıtlıyor. İlk önce, Katharina Schlüter'e – mükemmel Ina Weisse – neredeyse üç çeyrek saat boyunca tanık kürsüsü veriyor; o sakin ama yine de sözcükleri bulmakta zorlanıyor: tam olarak tecavüz ve tecavüz nedeniyle onurunu ve özgüvenini kaybetmiş bir kadının resmi. kariyerini takip eden bok fırtınaları sırasında ailesini kaybetti.
Film bir saat sonra bitseydi Thiede'nin suçlu bulunacağına hiç şüphe yoktu. Bu aynı zamanda hikaye anlatıcısı Schirach'ın bir başka numarasından da kaynaklanıyor: Sanığı ilk dakikadan son dakikaya kadar sessiz tutuyor ve Ceza Muhakemesi Kanunu'na göre bunu yapmaya tam hakkı var. Ama biz seyirci jüri üyeleri, doğal olarak mümkün olan her şeyi, Godehard Giese'nin yüz ifadelerindeki minimal nüanslar dışında kayıtsız olan yüzüne yorumlamaya çalışıyoruz. Kendi fikirlerimiz, yargılarımız ve şüphelerimiz için mükemmel bir yansıtma yüzeyidir.
ayrıca oku
Aktör Philipp Hochmair
“Diyor. O Diyor” aynı zamanda medya aracılığıyla gerçeği bulmak ile tabiri caizse “önyargı”nın panzehiri olan mahkemede gerçeği bulmak arasındaki zıtlığı konu alan bir film. Bu, avukat Ferdinand von Schirach'ın ilk mesleğine yazdığı küçük bir övgüdür ve beş dakika boyunca “Şüphe durumunda, davalı adına” ilkesinin tam anlamını tartışan müdahil davacının diliyle yazılmış bir şiirdir. İstatistiksel olarak fazla olan psikologun Kadına yönelik bildirilmeyen cinsel şiddetin boyutlarından bahsederken olay örgüsüne birkaç temel hukuk dersini gizlice katıyor.
Bu, söylediği gerçeğini değiştirmiyor. O diyor ki” herhangi bir yayıncı yapımından saklanmasına gerek olmayan olağanüstü bir Alman televizyon filmidir. Ve yönetmen Matti Geschonneck'in (Ina Weisse'nin kocası, birlikte altıncı filmleri) yönettiği olağanüstü “Wannsee Konferansı”nın ardından bir başka mükemmel televizyon filmi; o kadar muhteşemdi ki, Fransa'daki birçok sinemada bile gösterildi.
“Diyor. Diyor ki” ZDF medya kütüphanesinde ve 26 Şubat Pazartesi günü saat 20:15'te ZDF'de yayınlanıyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Yıllardır yazar Ferdinand von Schirach'ı tecavüz iddiasıyla ilgili davalarda gerçeği bulma konusundaki çelişkiler hakkında bir yazı yazması konusunda teşvik ediyordu. Schirach bundan hoşlanmadı.
Ardından Berben, son bir umut olarak Schirach'a “Daha iyisini yapabilirsin!” sloganıyla meydan okuma olarak konuyla ilgili bir İngiliz televizyon dizisinin bağlantısını gönderdi. Birkaç gün sonra Schirach aradı ve şunları söyledi: “Ben yazıyorum kitap.”
ayrıca oku
Sonuç şu” diyor. Diyor”. Hatta Schirach, başlangıçta görünmez bir ses olarak filmin içine giriyor ve sonunda tekrar çıkıyor. Daha sonra üst düzey yönetici Christian Thiede'nin eski sevgilisi Katharina Schlüter'e tecavüz edip etmediğinin açıklığa kavuşturulması gereken 100 dakikalık duruşmayı izledik.
Sanıklar, savcılar, avukatlar ve tanıklar için tanıdık düzene sahip bir mahkeme salonu bulunmaktadır. Ancak olayla ilgili herhangi bir geri dönüş yok çünkü yönetmen Matti Geschonneck bunu nasıl sahnelemiş olursa olsun, bunu resimlerle göstermek erkeğin veya kadının tarafını tutacaktır. İzleyici mahkeme salonundaki duruşmalardan daha fazlasını bilirdi.
Toplantı odasına bakış: Film “Diyor. Diyor”
Kaynak: Julia Terjung/ZDF
Ancak bu, Schirach'ın amaçladığı şeyle çelişirdi: İzleyiciye gerçeği bulmaları için duruşma sırasında öğrendikleri dışında herhangi bir ipucu verilmemeliydi. Çoğu zaman Schirach'ta olduğu gibi bu, bağımsız kararlar almaya yönelik bir davettir: Biz yargıç ve jüriyiz. Ancak bu sefer, sekiz yıl önce “Terör” olayında yaptığımız gibi, sonuca oy vermemize izin verilmiyor.
Elbette, avukatlık yapan ve başarılı bir oyun yazarı olan Schirach'ın “She Says”da biraz şekerlemesi var. “Yerleşik” diyor, bu da bizi 100 dakika boyunca meşgul ediyor. Her şeyden önce, Matthias Brandt'ın canlandırdığı müdahil davacının temsilcisi var ve o, kendini tanıtmaya büyük ihtiyaç duyan, kibirli, kendini beğenmiş, alaycı avukat tanrılardan biri gibi davranıyor. Onun muadili, bir zamanlar ofisinde çalışmaya başlayan genç bir kadın – Henriette Confurius – ve ona karşı davranışlarında erkek kibirini kesinlikle sezebiliyoruz; ikisi özel giyiniyor” diyor. Diyor.”
ayrıca oku
Yeni Schirach böyle olacak
Schirach'ın kurgusunun bir kısmı sanığın bir kadın tarafından temsil edilmesidir; Savunmanın akıllıca bir hamlesi, ancak bu, film boyunca karmaşık ilişkilerin ortaya çıktığı birçok gerilim filminin aksine, burada daha fazla komplikasyona yol açmıyor. “Diyor. “Diyor ki” bir Hollywood gerilim filmi değil, çok ciddi bir Alman televizyon filmi ve bu ayıklık, büyük gösteriden bu feragat onun en büyük gücü.
Mahkeme salonu dramaları, en azından klasik “The Twelve Jüri Üyesi”nden bu yana başlı başına küçük bir tür olmuştur. Beklenmedik bakış açıları, iyi zamanlanmış açıklamalar ve son dakika tanıkları sayesinde başarılı oluyorlar. Schirach tüm bunları akıllıca birleştirdi.
Herşeyini kaybetmiş bir kadın
Ayrıca seyircinin sempatisini mükemmel bir şekilde yönlendirdiğini de kanıtlıyor. İlk önce, Katharina Schlüter'e – mükemmel Ina Weisse – neredeyse üç çeyrek saat boyunca tanık kürsüsü veriyor; o sakin ama yine de sözcükleri bulmakta zorlanıyor: tam olarak tecavüz ve tecavüz nedeniyle onurunu ve özgüvenini kaybetmiş bir kadının resmi. kariyerini takip eden bok fırtınaları sırasında ailesini kaybetti.
Film bir saat sonra bitseydi Thiede'nin suçlu bulunacağına hiç şüphe yoktu. Bu aynı zamanda hikaye anlatıcısı Schirach'ın bir başka numarasından da kaynaklanıyor: Sanığı ilk dakikadan son dakikaya kadar sessiz tutuyor ve Ceza Muhakemesi Kanunu'na göre bunu yapmaya tam hakkı var. Ama biz seyirci jüri üyeleri, doğal olarak mümkün olan her şeyi, Godehard Giese'nin yüz ifadelerindeki minimal nüanslar dışında kayıtsız olan yüzüne yorumlamaya çalışıyoruz. Kendi fikirlerimiz, yargılarımız ve şüphelerimiz için mükemmel bir yansıtma yüzeyidir.
ayrıca oku
Aktör Philipp Hochmair
“Diyor. O Diyor” aynı zamanda medya aracılığıyla gerçeği bulmak ile tabiri caizse “önyargı”nın panzehiri olan mahkemede gerçeği bulmak arasındaki zıtlığı konu alan bir film. Bu, avukat Ferdinand von Schirach'ın ilk mesleğine yazdığı küçük bir övgüdür ve beş dakika boyunca “Şüphe durumunda, davalı adına” ilkesinin tam anlamını tartışan müdahil davacının diliyle yazılmış bir şiirdir. İstatistiksel olarak fazla olan psikologun Kadına yönelik bildirilmeyen cinsel şiddetin boyutlarından bahsederken olay örgüsüne birkaç temel hukuk dersini gizlice katıyor.
Bu, söylediği gerçeğini değiştirmiyor. O diyor ki” herhangi bir yayıncı yapımından saklanmasına gerek olmayan olağanüstü bir Alman televizyon filmidir. Ve yönetmen Matti Geschonneck'in (Ina Weisse'nin kocası, birlikte altıncı filmleri) yönettiği olağanüstü “Wannsee Konferansı”nın ardından bir başka mükemmel televizyon filmi; o kadar muhteşemdi ki, Fransa'daki birçok sinemada bile gösterildi.
“Diyor. Diyor ki” ZDF medya kütüphanesinde ve 26 Şubat Pazartesi günü saat 20:15'te ZDF'de yayınlanıyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.