NAdamı soğuk asfalt zeminden yalnızca bir karton kutu ayırıyor. Uyku tulumunun içine o kadar gömülmüş ki, kapüşonlusunu yüzüne kadar çekmiş olduğundan yüzü zar zor görülebiliyor. Gece çökerken Londra'nın Wandsworth bölgesine çöken soğuktan kendini korumaya yönelik umutsuz bir girişim.
Queenslla, Arthur'a “İyi misin, sana yardım edebilir miyiz?” diye sordu. Genç kadın, geceyi geçirmek üzere bir deponun rüzgâr altında kamp kuran adamdan bir metre uzakta duruyor. Yardıma ihtiyacı olmadığını mırıldanıyor. Onu konuşturmak için birkaç deneme daha yaptıktan sonra pes eder.
Biraz sonra arabada, panoya not alırken üzgün bir sesle, “Bozuldu” dedi. 33 yaşındaki adam adamı tanıyor. Üç yıldır evsizlere yönelik yardım kuruluşu Spear'da sosyal hizmet uzmanı olarak çalışıyor. Ev girişlerinde, köprülerde ve aydınlatılmış ana caddelerde yaptığı gece devriyelerinde onunla sık sık karşılaşıyordu.
Mızrak örgütünün yardımcısı
Kaynak: Niki Bruckner/Mızrak
O akşam WELT, kendisine ve iki meslektaşına inceleme gezisinde eşlik ediyor. Kuruluş, evsizlerin ilk temas noktası oluyor, kimlik belgelerini almalarına yardımcı oluyor, onlara uyku tulumu sağlıyor ve onları konutlara yerleştiriyor. İkincisi şu anda özellikle zordur.
Londra, tüm Büyük Britanya'yı sarsan bir krizin merkez üssü: evsizlik. Yalnızca İngiltere'de 2023'te yaklaşık 4.000 kişi uyudu Sokakta gece başına düşen ücret – bir yıl içinde yüzde 27 artış. Özellikle endişe verici olan ise giderek daha fazla ailenin evini kaybetmesidir. Sosyal sistem genellikle onlar sokağa çıkmadan önce müdahale ediyor. Ancak sosyal konut eksikliği nedeniyle belediyeler, onları genellikle uzun süreli olarak pansiyon veya pansiyon gibi sıkışık ve uygun olmayan acil konaklama yerlerinde barındırmak zorunda kalıyor.
Geçen yaz İngiltere'de bu tür kurumlarda yaşayan 109.000 hane vardı; bunların arasında 142.490'ı çocuktu; bu yüzde onluk bir artıştı. Çok daha yüksek rakamlara ulaşan yardım kuruluşları ise “milli skandal”dan söz ediyor. 4 Temmuz parlamento seçimlerine birkaç hafta kala yaşanan kriz, anketlerde çok geride kalan muhafazakar iktidar partisini daha da baskı altına alıyor.
Geceleri evsizler Oxford Caddesi'ndeki mağazaların önünde uyuyor
Kaynak: JUSTIN TALLIS/AFP
İhtiyaç özellikle popüler, yoğun nüfuslu ve pahalı başkent Londra'da büyüktür. Evsizlerin sayısı ülke ortalamasının oldukça üzerindedir. Sosyal hizmet uzmanı Arthur, evsizliğin nedenlerinin çok çeşitli olduğunu açıklıyor. İkamet durumu belirsiz göçmenlerle, zihinsel sorunları ve uyuşturucu bağımlılığı olan insanlarla ilgileniyor.
Daha önce gizli kalan bir neden şu anda önem kazanıyor: Artan konut sıkıntısı ve artan yaşam maliyetleri. Araştırmayla tutarlı bir algı.
Birleşik Krallık'ta kalıcı enflasyon, tarihsel olarak arzın yetersiz olduğu konut piyasasını vuruyor. Talep arza taban tabana zıt olduğundan fiyatların yükselmesine neden olur. Ekonomik Gözlemevi düşünce kuruluşuna göre, İngiltere'de ev fiyatları 1970 ile 2022 yılları arasında reel olarak yüzde 441 artarken, yıllık inşa edilen ev sayısı yüzde 46 düşüşle 378 bin 300'den 205 bin 300'e düştü.
Kiralarda kontrolsüz artış
Emlak sitesi Rightmove'a göre, Londra dışında ortalama aylık kira 1.290 pound (1.525 euro), başkentte ise 2.630 pound (3.110 euro). 2019 yılında bu değerler sırasıyla 800 (945 euro) ve 2.090 poundun (2.470 euro) biraz altındaydı.
Ne ana muhalefetteki İşçi Partisi ne de 14 yıldır iktidarda olan ve katı kemer sıkma politikalarıyla tanınan Muhafazakarlar son yıllarda bu dinamiği değiştirmeyi başaramadı. Durum zaten zor çünkü Brexit'in, salgının ve Ukrayna'daki savaşın sonuçları göz önüne alındığında devletin kasası boş.
ayrıca oku
Üstelik sorun muhafazakarlar için bir öncelik gibi görünmüyor: “2020'lerin ortalarına” kadar yılda 300.000 daire inşa etme taahhüdü yıllardır kaçırılıyor. Hatta son zamanlarda Başbakan Rishi Sunak bu sözden uzaklaştı.
Bu boşluk, büyük ölçüde düzenlemesiz bir şekilde mülkleri için yüksek fiyatlar talep edebilen özel geliştiriciler tarafından dolduruluyor. Hükümet aynı zamanda kiracı haklarının güçlendirilmesi konusunda da geride kalıyor. Beş yıl önce mülk sahiplerinin kiracılarını gerekçe göstermeksizin iki ay içinde tahliye etme yetkisinin kaldırılması yönünde verilen söz şu anda beklemede. 2019 ile 2023 yılları arasında yaklaşık 26.300 hane tahliye edildi.
Londra'nın sosyal konutlarında (burada Bermondsey bölgesinde), yüksek talep nedeniyle aileler genellikle az alanla yetinmek zorunda kalıyor
Kaynak: Mandolin Rutkowski
Giderek daha fazla Britanyalı için geriye yalnızca refah devleti kalıyor. Ama bu da yetersiz finanse ediliyor. Sosyal konutların durumu genellikle içler acısı ve bazen de yaşamı tehdit edici niteliktedir. 2020 yılında İngiltere'nin Rochdale kentindeki bir sosyal konut dairesinde iki yaşında bir erkek çocuk küf istilası sonucu öldü. Tüm yerler işgal edilirse, belediyeler pansiyonlar gibi geçici barınma imkanlarına başvurmak zorunda kalacak ve en kötü durumda etkilenenler kalıcı barınma için aylarca, hatta yıllarca beklemek zorunda kalacak. Burada da yaşam koşulları istikrarsız.
Katie Mirabita ve onun sekiz yaşındaki kızı Scarlett gibi insanlar bu bozuk sistemin kurbanları oluyor. WELT, küçük aileyle, Londra'nın tarihsel olarak yüksek sosyal konut yoğunluğuna sahip bir bölgesi olan Bermondsey'deki apartman dairelerinde buluşuyor.
Oturma odası çocukların büyüdüğü odalara benziyor: Renkli oyuncaklar yere dağılmış, çamaşırlar kurutma rafında kuruyor ve radyatörün üzerinde bir anne ve kızının fotoğrafının bulunduğu bir resim çerçevesi var.
Katie (sağda) ve Scarlett, altı yıldan fazla beklemek zorunda kaldıkları yeni dairelerinde
Kaynak: Mandolin Rutkowski
İkisi bir yılı aşkın süredir burada yaşıyorlar. 29 yaşındaki Katie Mirabita, “Bize bir daire bulduklarını öğrendiğimde sevinçten ağladım” diye anımsıyor. Şanslısınız: Sosyal konutunuz, bölgedeki diğer pek çok binanın aksine, yeni bir binada.
Yerel bir politikacı, Bermondsey turu sırasında WELT'e, siyah küfün duvarlarda süründüğü apartmanlardan ve asbest nedeniyle temizlenmesi gereken bir bina kompleksinden bahsediyor.
Yeni başbakanın sorunu
Ancak Mirabita'nın bu çağrıyı alması uzun bir yoldu. Scarlett henüz 21 yaşındayken doğduğunda ailesi onu kapıdan attı. Genç anne, kendi dairesi için yeterli parayı toplayamadığı için belediyeye başvurarak, sosyal konut yetersizliği nedeniyle anne ve kızını pansiyonda barındırdı.
Geçici çözüm 13 aya dönüştü. Mirabita, konaklama yerinin tükendiğini söylüyor. Ve en kötüsü: “Pansiyon hamamböcekleriyle kaynıyordu. Korkunçtu, odamızın her yerindeydiler” diyor bugün kendini silkerek.
ayrıca oku
Sonunda kendilerini -yine geçici olarak- “iyi” ama tehlikeli bir bölgede bulunan tek odalı bir dairede buldular. Bu nedenle alışverişini hava kararmadan yapmayı tercih etti. Oraya asla tam anlamıyla yerleşmeyi başaramadılar. “Yakında taşınacağımızı sanıyordum.”
Beş yıl sonra onu gözyaşlarına boğan bir çağrı aldı. Mirabita, artık şehir tarafından finanse edilen uzun vadeli bir daireye sahip olduğu için minnettar. Hızla artan fiyatlar göz önüne alındığında, yarı zamanlı çalışan bekar bir annenin bugün bile özel bir daire almaya gücü yetmeyecektir.
Konut sıkıntısı artık o kadar dramatik ki, birçok yardım kuruluşu radikal hükümet müdahalesi umuyor. Bunun gerçekleşip gerçekleşmeyeceği ise 4 Temmuz seçimlerinden sonra netlik kazanacak. Anketlerde Muhafazakarların yaklaşık yüzde 20 puan önünde yer alan İşçi Partisi, olası bir hükümetin ilk beş yılında 1,5 milyon konut inşa edeceğini açıkladı. Bütçenin zorlu durumu göz önüne alındığında, bunun zor olması muhtemeldir.
Queenslla, Arthur'a “İyi misin, sana yardım edebilir miyiz?” diye sordu. Genç kadın, geceyi geçirmek üzere bir deponun rüzgâr altında kamp kuran adamdan bir metre uzakta duruyor. Yardıma ihtiyacı olmadığını mırıldanıyor. Onu konuşturmak için birkaç deneme daha yaptıktan sonra pes eder.
Biraz sonra arabada, panoya not alırken üzgün bir sesle, “Bozuldu” dedi. 33 yaşındaki adam adamı tanıyor. Üç yıldır evsizlere yönelik yardım kuruluşu Spear'da sosyal hizmet uzmanı olarak çalışıyor. Ev girişlerinde, köprülerde ve aydınlatılmış ana caddelerde yaptığı gece devriyelerinde onunla sık sık karşılaşıyordu.
Mızrak örgütünün yardımcısı
Kaynak: Niki Bruckner/Mızrak
O akşam WELT, kendisine ve iki meslektaşına inceleme gezisinde eşlik ediyor. Kuruluş, evsizlerin ilk temas noktası oluyor, kimlik belgelerini almalarına yardımcı oluyor, onlara uyku tulumu sağlıyor ve onları konutlara yerleştiriyor. İkincisi şu anda özellikle zordur.
Londra, tüm Büyük Britanya'yı sarsan bir krizin merkez üssü: evsizlik. Yalnızca İngiltere'de 2023'te yaklaşık 4.000 kişi uyudu Sokakta gece başına düşen ücret – bir yıl içinde yüzde 27 artış. Özellikle endişe verici olan ise giderek daha fazla ailenin evini kaybetmesidir. Sosyal sistem genellikle onlar sokağa çıkmadan önce müdahale ediyor. Ancak sosyal konut eksikliği nedeniyle belediyeler, onları genellikle uzun süreli olarak pansiyon veya pansiyon gibi sıkışık ve uygun olmayan acil konaklama yerlerinde barındırmak zorunda kalıyor.
Geçen yaz İngiltere'de bu tür kurumlarda yaşayan 109.000 hane vardı; bunların arasında 142.490'ı çocuktu; bu yüzde onluk bir artıştı. Çok daha yüksek rakamlara ulaşan yardım kuruluşları ise “milli skandal”dan söz ediyor. 4 Temmuz parlamento seçimlerine birkaç hafta kala yaşanan kriz, anketlerde çok geride kalan muhafazakar iktidar partisini daha da baskı altına alıyor.
Geceleri evsizler Oxford Caddesi'ndeki mağazaların önünde uyuyor
Kaynak: JUSTIN TALLIS/AFP
İhtiyaç özellikle popüler, yoğun nüfuslu ve pahalı başkent Londra'da büyüktür. Evsizlerin sayısı ülke ortalamasının oldukça üzerindedir. Sosyal hizmet uzmanı Arthur, evsizliğin nedenlerinin çok çeşitli olduğunu açıklıyor. İkamet durumu belirsiz göçmenlerle, zihinsel sorunları ve uyuşturucu bağımlılığı olan insanlarla ilgileniyor.
Daha önce gizli kalan bir neden şu anda önem kazanıyor: Artan konut sıkıntısı ve artan yaşam maliyetleri. Araştırmayla tutarlı bir algı.
Birleşik Krallık'ta kalıcı enflasyon, tarihsel olarak arzın yetersiz olduğu konut piyasasını vuruyor. Talep arza taban tabana zıt olduğundan fiyatların yükselmesine neden olur. Ekonomik Gözlemevi düşünce kuruluşuna göre, İngiltere'de ev fiyatları 1970 ile 2022 yılları arasında reel olarak yüzde 441 artarken, yıllık inşa edilen ev sayısı yüzde 46 düşüşle 378 bin 300'den 205 bin 300'e düştü.
Kiralarda kontrolsüz artış
Emlak sitesi Rightmove'a göre, Londra dışında ortalama aylık kira 1.290 pound (1.525 euro), başkentte ise 2.630 pound (3.110 euro). 2019 yılında bu değerler sırasıyla 800 (945 euro) ve 2.090 poundun (2.470 euro) biraz altındaydı.
Ne ana muhalefetteki İşçi Partisi ne de 14 yıldır iktidarda olan ve katı kemer sıkma politikalarıyla tanınan Muhafazakarlar son yıllarda bu dinamiği değiştirmeyi başaramadı. Durum zaten zor çünkü Brexit'in, salgının ve Ukrayna'daki savaşın sonuçları göz önüne alındığında devletin kasası boş.
ayrıca oku
Üstelik sorun muhafazakarlar için bir öncelik gibi görünmüyor: “2020'lerin ortalarına” kadar yılda 300.000 daire inşa etme taahhüdü yıllardır kaçırılıyor. Hatta son zamanlarda Başbakan Rishi Sunak bu sözden uzaklaştı.
Bu boşluk, büyük ölçüde düzenlemesiz bir şekilde mülkleri için yüksek fiyatlar talep edebilen özel geliştiriciler tarafından dolduruluyor. Hükümet aynı zamanda kiracı haklarının güçlendirilmesi konusunda da geride kalıyor. Beş yıl önce mülk sahiplerinin kiracılarını gerekçe göstermeksizin iki ay içinde tahliye etme yetkisinin kaldırılması yönünde verilen söz şu anda beklemede. 2019 ile 2023 yılları arasında yaklaşık 26.300 hane tahliye edildi.
Londra'nın sosyal konutlarında (burada Bermondsey bölgesinde), yüksek talep nedeniyle aileler genellikle az alanla yetinmek zorunda kalıyor
Kaynak: Mandolin Rutkowski
Giderek daha fazla Britanyalı için geriye yalnızca refah devleti kalıyor. Ama bu da yetersiz finanse ediliyor. Sosyal konutların durumu genellikle içler acısı ve bazen de yaşamı tehdit edici niteliktedir. 2020 yılında İngiltere'nin Rochdale kentindeki bir sosyal konut dairesinde iki yaşında bir erkek çocuk küf istilası sonucu öldü. Tüm yerler işgal edilirse, belediyeler pansiyonlar gibi geçici barınma imkanlarına başvurmak zorunda kalacak ve en kötü durumda etkilenenler kalıcı barınma için aylarca, hatta yıllarca beklemek zorunda kalacak. Burada da yaşam koşulları istikrarsız.
Katie Mirabita ve onun sekiz yaşındaki kızı Scarlett gibi insanlar bu bozuk sistemin kurbanları oluyor. WELT, küçük aileyle, Londra'nın tarihsel olarak yüksek sosyal konut yoğunluğuna sahip bir bölgesi olan Bermondsey'deki apartman dairelerinde buluşuyor.
Oturma odası çocukların büyüdüğü odalara benziyor: Renkli oyuncaklar yere dağılmış, çamaşırlar kurutma rafında kuruyor ve radyatörün üzerinde bir anne ve kızının fotoğrafının bulunduğu bir resim çerçevesi var.
Katie (sağda) ve Scarlett, altı yıldan fazla beklemek zorunda kaldıkları yeni dairelerinde
Kaynak: Mandolin Rutkowski
İkisi bir yılı aşkın süredir burada yaşıyorlar. 29 yaşındaki Katie Mirabita, “Bize bir daire bulduklarını öğrendiğimde sevinçten ağladım” diye anımsıyor. Şanslısınız: Sosyal konutunuz, bölgedeki diğer pek çok binanın aksine, yeni bir binada.
Yerel bir politikacı, Bermondsey turu sırasında WELT'e, siyah küfün duvarlarda süründüğü apartmanlardan ve asbest nedeniyle temizlenmesi gereken bir bina kompleksinden bahsediyor.
Yeni başbakanın sorunu
Ancak Mirabita'nın bu çağrıyı alması uzun bir yoldu. Scarlett henüz 21 yaşındayken doğduğunda ailesi onu kapıdan attı. Genç anne, kendi dairesi için yeterli parayı toplayamadığı için belediyeye başvurarak, sosyal konut yetersizliği nedeniyle anne ve kızını pansiyonda barındırdı.
Geçici çözüm 13 aya dönüştü. Mirabita, konaklama yerinin tükendiğini söylüyor. Ve en kötüsü: “Pansiyon hamamböcekleriyle kaynıyordu. Korkunçtu, odamızın her yerindeydiler” diyor bugün kendini silkerek.
ayrıca oku
Sonunda kendilerini -yine geçici olarak- “iyi” ama tehlikeli bir bölgede bulunan tek odalı bir dairede buldular. Bu nedenle alışverişini hava kararmadan yapmayı tercih etti. Oraya asla tam anlamıyla yerleşmeyi başaramadılar. “Yakında taşınacağımızı sanıyordum.”
Beş yıl sonra onu gözyaşlarına boğan bir çağrı aldı. Mirabita, artık şehir tarafından finanse edilen uzun vadeli bir daireye sahip olduğu için minnettar. Hızla artan fiyatlar göz önüne alındığında, yarı zamanlı çalışan bekar bir annenin bugün bile özel bir daire almaya gücü yetmeyecektir.
Konut sıkıntısı artık o kadar dramatik ki, birçok yardım kuruluşu radikal hükümet müdahalesi umuyor. Bunun gerçekleşip gerçekleşmeyeceği ise 4 Temmuz seçimlerinden sonra netlik kazanacak. Anketlerde Muhafazakarların yaklaşık yüzde 20 puan önünde yer alan İşçi Partisi, olası bir hükümetin ilk beş yılında 1,5 milyon konut inşa edeceğini açıkladı. Bütçenin zorlu durumu göz önüne alındığında, bunun zor olması muhtemeldir.