DHaziran 1934'te zirveye ulaşan Nasyonal Sosyalist Sturmabteilung'un (SA) 4,5 milyon üyesi vardı. Üniformanın bir parçası, her Sturmmann'a verilen ve üzerine SA sloganının kazındığı bir hançerdi: “Her şey Almanya için”. Nasyonal Sosyalistlerin bireyi küçümseyen ulusal topluluk ideolojisine mükemmel bir şekilde uyan slogan, o zamanlar her yerde mevcuttu. Ayrıca propaganda posterlerinde, NSDAP parti mitinglerinde ve Hitler Gençliği şarkı kitaplarında da bulundu.
Geçtiğimiz hafta Halle bölge mahkemesi Thüringen AfD lideri Björn Höcke'yi Nazi sloganları kullandığı gerekçesiyle günlük 100 kuruş para cezasına çarptırdı. Meslektaşım Thomas Schmid, kararın “partinin değirmenine güç verebileceğinden” korkuyor. Ve meslektaşım Anna Schneider, prosedürün “en azından sıradan ölümlülere açıklanmasının oldukça zor” olduğu görüşünde çünkü pek çok kişi “muhtemelen cezayı hemen SA'ya vermeyecek”.
Thomas Schmid'in yorumu
Anna Schneider'ın yorumu
İkisi de başvurabilir. Ancak bu argümanların yargının işleyişinde rol oynamaması gerekiyor. Hâkimler karar verirken, seçim olup olmamasının veya kararlarının halk tarafından ne ölçüde onaylandığının kendilerini etkilemesine izin vermemelidir. Aksi takdirde çalışmaları tarafsız ve bağımsız olmayacak ve anayasal devletin merkezi unsuru çökecektir. Yargıçların popüler kararlar vermesi beklenmiyor ve güven uyandırmak onların görevi değil. İfadelerin doğruluğunu değerlendirmeli ve kanun ve düzene dayalı kararlar vermelisiniz.
Halle Bölge Mahkemesi'nin 5. büyük ceza dairesinin Thüringen AfD eyalet lideri Höcke davasında yaptığı da tam olarak buydu. Delillerin toplanması sırasında, aşırı sağcının Nazi geçmişini ve sloganın cezai sorumluluğunu bildiğini kesin olarak tespit etti ve Höcke'nin kasıtlı olarak hareket ettiği sonucuna vardı. Kararın gerekçesinde, Höcke'nin daha önce aynı sloganı kullandığı gerekçesiyle hakkında soruşturma açılan bir parti arkadaşıyla yakın tanışıklığına değindi.
Bir sloganın ne kadar iyi bilindiği önemli değil
Nüfus içindeki popülerlik derecesi, bir sloganın cezalandırılabilir olup olmadığının belirlenmesinde herhangi bir rol oynamaz. Tek soru, sanığın bunları kasıtlı olarak kullanıp kullanmadığıdır. Bu durumda cehalet aslında cezaya karşı koruma sağlar. “Almanya için Her Şey”in SA'nın ayırt edici özelliği olduğunu bilmeyen herhangi biri, subjektif unsurun eksik olması nedeniyle suç işlemiş sayılmaz. Aynı zamanda, “Her şey Almanya için” örneğinde olduğu gibi bir sloganın anayasa dışı örgütler tarafından da kullanılıp kullanılmamasının bir önemi yoktur.
Zaten Höcke'nin temaslı olduğu bilinen neo-Nazi çevrelerinde de bu slogan oldukça yaygın. İlgili suçlardan dolayı defalarca hüküm giyen neo-Nazi Thorsten Haberler, 2004 yılında NPD'ye katıldığında SA'nın “Her şey Almanya için” sloganıyla biten bir bildiriye imza attı. Höcke, neo-Nazi dergisi “Volk in Motion & Der Reichsbote”u çıkaran Haberler'yi en az 2008'den beri tanıyor.
WELT Höcke davasına ilişkin rapor veriyor
Björn Höcke'ye karşı karar
AfD'li politikacılara dava
AfD'li politikacılar mahkemede
Dergide 2011 ve 2012 yıllarında “Landolf Ladig” takma adıyla Höcke'nin evinin anlatıldığı ve daha sonra yalnızca Höcke'nin kullandığı ifadeleri içeren yazılar yayımlandı. 2017'de AfD federal yürütme komitesi “Landolf Ladig”in Höcke olduğuna ikna olmuştu ve bu nedenle o dönemde onu partiden çıkarmak istiyordu. Federal Anayasayı Koruma Dairesi'ne göre, Höcke'nin neo-Nazi partisi NPD'yi takma adla övdüğü “neredeyse tartışılmaz” ve “gerçeklerin inandırıcılığı göz önüne alındığında, neredeyse kesin olarak varsayılabilir”.
Savcının Halle'deki duruşmada da belirttiği gibi, Höcke 2010 yılında Dresden'de bir neo-Nazi yürüyüşüne de katılmıştı. İddia makamı ayrıca Höcke'yi duruşma sırasında Nasyonal Sosyalist dili başka birçok şekilde kullanmakla da suçladı. Höcke zaten nadir görülen “Tat-Elite” (SS'nin kendisini adlandırması) ve “Volksverspoiler” (Hitler'in “Mein Kampf”ta kullandığı bir terim) terimlerini kullanmıştı. Höcke'nin duruşmada Nasyonal Sosyalizm ile hiçbir zaman yoğun bir şekilde ilgilenmediği yönündeki iddiası yalanlandı. Savcı, sanığın “sağlam temellere dayanan Nazi sözlüğünden” yerinde bir şekilde söz etti.
SA sloganlarına uygulanan yasağın gerçekte neye faydası var?
Anna Schneider “Bu neden yasa dışı?” diye soruyor ve kanunen ceza gerektiren slogan yasağının ifade özgürlüğüne yönelik bir kısıtlama olduğunu doğru bir şekilde açıklıyor. Almanya'da bu üst düzey temel hakkı kısıtlayan birkaç ceza gerektiren suç bulunmaktadır: hakaret, nefrete tahrik ve anayasaya aykırı ve terör örgütlerinin sembollerinin kullanılması. Bu tür suçlardan şüphelenildiğinde, savcılar ve mahkemeler her zaman Federal Anayasa Mahkemesi'nin demokratik toplum için büyük önemini haklı olarak vurguladığı ifade özgürlüğünün büyük değerinin bundan daha ağır basıp basmadığını tartıyor. Halle'deki ceza dairesi de bunu yaptı ve farklı bir sonuca ulaştı.
ayrıca oku
Höcke ikinci paragrafa dayanarak mahkum edildi. Normun koruyucu amacı, yalnızca yasaklı örgütün yeniden canlanmasını veya izlediği anayasaya aykırı çabaları önlemek değil, aynı zamanda yerleşik içtihatlara göre siyasi barışı da sağlamaktır. Amaç, “Almanya'da hukukun üstünlüğüne aykırı, plakanın gösterdiği yöndeki anayasaya aykırı çabaların hoşgörüyle karşılanmasıyla karakterize edilen bir iç siyasi gelişmenin olduğu” izleniminden kaçınmak olmalıdır. Federal Adalet Divanı'nın bir kararında belirtildiği gibi.
Federal Adalet Divanı'na göre, Ceza Kanunu'nun 86a maddesi aynı zamanda yasaklı plaka kullanımının “yeniden normalleşmesini” önlemeyi amaçlıyor; Federal Cumhuriyet'e ulaşılamıyor ve sonuç olarak “Sonuçta plakanın temsil ettiği siyasi hedeflerin savunucuları tarafından tekrar güvenle kullanılabilir.”
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Duruşmanın başlamasından kısa bir süre önce Höcke, nefreti kışkırtma suçlarının ve anayasaya aykırı araç plakalarının Almanya'nın “kendini yeniden bulmasını” engellediğini söyledi. Bunu yaparken tam olarak şunu ilan etmiş oldu: Diğer üst düzey hukuki çıkarların ihlal edilmesi anlamına gelse bile, istediğini söyleyebilmek istiyor. Örneğin fitne, Anayasa Mahkemesi'nin “tüm temel hakların kökü” olarak adlandırdığı ve bilindiği üzere Temel Kanun'un 1. maddesinde yazılı olan insan onurunun korunmasını doğrudan etkilemektedir.
Höcke'nin “eleştirel düşünen her vatandaş için kolaylıkla uygulanabilir” olduğunu iddia ettiği paragraflar Holokost inkarını da içeriyor. Hiçbir şey olmasa da bu örnek, ifade özgürlüğünün meşru kısıtlamalarının olduğunu gösteriyor. Her halükarda bu kısıtlama demokrasiyi tehlikeye atmıyor.
Geçtiğimiz hafta Halle bölge mahkemesi Thüringen AfD lideri Björn Höcke'yi Nazi sloganları kullandığı gerekçesiyle günlük 100 kuruş para cezasına çarptırdı. Meslektaşım Thomas Schmid, kararın “partinin değirmenine güç verebileceğinden” korkuyor. Ve meslektaşım Anna Schneider, prosedürün “en azından sıradan ölümlülere açıklanmasının oldukça zor” olduğu görüşünde çünkü pek çok kişi “muhtemelen cezayı hemen SA'ya vermeyecek”.
Thomas Schmid'in yorumu
Anna Schneider'ın yorumu
İkisi de başvurabilir. Ancak bu argümanların yargının işleyişinde rol oynamaması gerekiyor. Hâkimler karar verirken, seçim olup olmamasının veya kararlarının halk tarafından ne ölçüde onaylandığının kendilerini etkilemesine izin vermemelidir. Aksi takdirde çalışmaları tarafsız ve bağımsız olmayacak ve anayasal devletin merkezi unsuru çökecektir. Yargıçların popüler kararlar vermesi beklenmiyor ve güven uyandırmak onların görevi değil. İfadelerin doğruluğunu değerlendirmeli ve kanun ve düzene dayalı kararlar vermelisiniz.
Halle Bölge Mahkemesi'nin 5. büyük ceza dairesinin Thüringen AfD eyalet lideri Höcke davasında yaptığı da tam olarak buydu. Delillerin toplanması sırasında, aşırı sağcının Nazi geçmişini ve sloganın cezai sorumluluğunu bildiğini kesin olarak tespit etti ve Höcke'nin kasıtlı olarak hareket ettiği sonucuna vardı. Kararın gerekçesinde, Höcke'nin daha önce aynı sloganı kullandığı gerekçesiyle hakkında soruşturma açılan bir parti arkadaşıyla yakın tanışıklığına değindi.
Bir sloganın ne kadar iyi bilindiği önemli değil
Nüfus içindeki popülerlik derecesi, bir sloganın cezalandırılabilir olup olmadığının belirlenmesinde herhangi bir rol oynamaz. Tek soru, sanığın bunları kasıtlı olarak kullanıp kullanmadığıdır. Bu durumda cehalet aslında cezaya karşı koruma sağlar. “Almanya için Her Şey”in SA'nın ayırt edici özelliği olduğunu bilmeyen herhangi biri, subjektif unsurun eksik olması nedeniyle suç işlemiş sayılmaz. Aynı zamanda, “Her şey Almanya için” örneğinde olduğu gibi bir sloganın anayasa dışı örgütler tarafından da kullanılıp kullanılmamasının bir önemi yoktur.
Zaten Höcke'nin temaslı olduğu bilinen neo-Nazi çevrelerinde de bu slogan oldukça yaygın. İlgili suçlardan dolayı defalarca hüküm giyen neo-Nazi Thorsten Haberler, 2004 yılında NPD'ye katıldığında SA'nın “Her şey Almanya için” sloganıyla biten bir bildiriye imza attı. Höcke, neo-Nazi dergisi “Volk in Motion & Der Reichsbote”u çıkaran Haberler'yi en az 2008'den beri tanıyor.
WELT Höcke davasına ilişkin rapor veriyor
Björn Höcke'ye karşı karar
AfD'li politikacılara dava
AfD'li politikacılar mahkemede
Dergide 2011 ve 2012 yıllarında “Landolf Ladig” takma adıyla Höcke'nin evinin anlatıldığı ve daha sonra yalnızca Höcke'nin kullandığı ifadeleri içeren yazılar yayımlandı. 2017'de AfD federal yürütme komitesi “Landolf Ladig”in Höcke olduğuna ikna olmuştu ve bu nedenle o dönemde onu partiden çıkarmak istiyordu. Federal Anayasayı Koruma Dairesi'ne göre, Höcke'nin neo-Nazi partisi NPD'yi takma adla övdüğü “neredeyse tartışılmaz” ve “gerçeklerin inandırıcılığı göz önüne alındığında, neredeyse kesin olarak varsayılabilir”.
Savcının Halle'deki duruşmada da belirttiği gibi, Höcke 2010 yılında Dresden'de bir neo-Nazi yürüyüşüne de katılmıştı. İddia makamı ayrıca Höcke'yi duruşma sırasında Nasyonal Sosyalist dili başka birçok şekilde kullanmakla da suçladı. Höcke zaten nadir görülen “Tat-Elite” (SS'nin kendisini adlandırması) ve “Volksverspoiler” (Hitler'in “Mein Kampf”ta kullandığı bir terim) terimlerini kullanmıştı. Höcke'nin duruşmada Nasyonal Sosyalizm ile hiçbir zaman yoğun bir şekilde ilgilenmediği yönündeki iddiası yalanlandı. Savcı, sanığın “sağlam temellere dayanan Nazi sözlüğünden” yerinde bir şekilde söz etti.
SA sloganlarına uygulanan yasağın gerçekte neye faydası var?
Anna Schneider “Bu neden yasa dışı?” diye soruyor ve kanunen ceza gerektiren slogan yasağının ifade özgürlüğüne yönelik bir kısıtlama olduğunu doğru bir şekilde açıklıyor. Almanya'da bu üst düzey temel hakkı kısıtlayan birkaç ceza gerektiren suç bulunmaktadır: hakaret, nefrete tahrik ve anayasaya aykırı ve terör örgütlerinin sembollerinin kullanılması. Bu tür suçlardan şüphelenildiğinde, savcılar ve mahkemeler her zaman Federal Anayasa Mahkemesi'nin demokratik toplum için büyük önemini haklı olarak vurguladığı ifade özgürlüğünün büyük değerinin bundan daha ağır basıp basmadığını tartıyor. Halle'deki ceza dairesi de bunu yaptı ve farklı bir sonuca ulaştı.
ayrıca oku
Höcke ikinci paragrafa dayanarak mahkum edildi. Normun koruyucu amacı, yalnızca yasaklı örgütün yeniden canlanmasını veya izlediği anayasaya aykırı çabaları önlemek değil, aynı zamanda yerleşik içtihatlara göre siyasi barışı da sağlamaktır. Amaç, “Almanya'da hukukun üstünlüğüne aykırı, plakanın gösterdiği yöndeki anayasaya aykırı çabaların hoşgörüyle karşılanmasıyla karakterize edilen bir iç siyasi gelişmenin olduğu” izleniminden kaçınmak olmalıdır. Federal Adalet Divanı'nın bir kararında belirtildiği gibi.
Federal Adalet Divanı'na göre, Ceza Kanunu'nun 86a maddesi aynı zamanda yasaklı plaka kullanımının “yeniden normalleşmesini” önlemeyi amaçlıyor; Federal Cumhuriyet'e ulaşılamıyor ve sonuç olarak “Sonuçta plakanın temsil ettiği siyasi hedeflerin savunucuları tarafından tekrar güvenle kullanılabilir.”
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Duruşmanın başlamasından kısa bir süre önce Höcke, nefreti kışkırtma suçlarının ve anayasaya aykırı araç plakalarının Almanya'nın “kendini yeniden bulmasını” engellediğini söyledi. Bunu yaparken tam olarak şunu ilan etmiş oldu: Diğer üst düzey hukuki çıkarların ihlal edilmesi anlamına gelse bile, istediğini söyleyebilmek istiyor. Örneğin fitne, Anayasa Mahkemesi'nin “tüm temel hakların kökü” olarak adlandırdığı ve bilindiği üzere Temel Kanun'un 1. maddesinde yazılı olan insan onurunun korunmasını doğrudan etkilemektedir.
Höcke'nin “eleştirel düşünen her vatandaş için kolaylıkla uygulanabilir” olduğunu iddia ettiği paragraflar Holokost inkarını da içeriyor. Hiçbir şey olmasa da bu örnek, ifade özgürlüğünün meşru kısıtlamalarının olduğunu gösteriyor. Her halükarda bu kısıtlama demokrasiyi tehlikeye atmıyor.